TEATR BIURO PODRÓŻY

Teatr Biuro Podróży istnieje od 1988 roku. Jego założycielem i reżyserem jest Paweł Szkotak. W ciągu ponad trzydziestu lat poszukiwań artystycznych teatr wypracował własną metodę pracy nad spektaklem oraz rozpoznawalny styl teatralny, przygotował 20 autorskich spektakli, w tym dziesięć widowisk plenerowych.
Teatr Biuro Podróży był uczestnikiem największych światowych festiwali teatralnych. Spektakle teatru zaprezentowane zostały w blisko 60 krajach świata, na sześciu kontynentach (m.in. w Argentynie, Australii, Brazylii, Kolumbii, Kubie, Egipcie, Indiach, Iranie, Izraelu, Jordanii, Korei, Libanie, Meksyku, Palestynie, Singapurze, Taiwanie, USA i w większości krajów europejskich). Teatr jest również laureatem prestiżowych nagród. W 2002 otrzymał roku nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski na świecie oraz nagrodę Ministra Kultury za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru.

W 2005 Paweł Szkotak otrzymał prestiżowy Paszport Polityki, a w 2014 Złoty Krzyż Zasługi.

W 2008 roku Paweł Szkotak, Marta Strzałko i Jarosław Siejkowski otrzymali Medale Gloria Artis przyznawane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2018 roku Teatr Biuro Podróży otrzymał w Edynburgu nagrodę Archanioła – najbardziej prestiżową nagrodę przyznawaną na wszystkich równolegle odbywających się festiwalach w Edynburgu. Co roku dostępują tego zaszczytu tylko 3 teatry lub indywidualni artyści, którzy wielokrotnie zaprezentowali prace najwyższej artystycznej jakości na edynburskich festiwalach. Teatr Biuro Podróży jest pierwszym polskim teatrem, który tę nagrodę otrzymał. W 2002 roku otrzymał nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski na świecie oraz nagrodę Ministra Kultury za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru.

Teatr Biuro Podróży prowadzi działalność nie tylko artystyczną polegającą na produkcji i prezentacji spektakli, ale również działalność edukacyjną polegającą na pracy z artystami i grupami teatralnymi na świecie: warsztaty teatralne oraz projekty artystyczne.

Aktorzy Teatru Biuro Podróży prowadzili wielokrotnie warsztaty teatralne i aktorskie w Polsce, Anglii, Rosji, USA, Izraelu, Indiach, Iranie, Libanie, Kolumbii, Uzbekistanie, Białorusi, Ukrainie. Organizowali projekty z zagranicznymi partnerami: Festival.org / Londyn/UK, the Belgrade Theatre/Coventry/UK, Imagineer Production/ Coventry/UK, National Theatre/Londyn, Buechner Buehne/Niemcy, Theatre Action/Francja, Compagne Malabar/Francja, Helix Theatre/Ateny/Grecja, Arabesky/Charków.

Teatr współpracował i współpracuje z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Instytutem Adama Mickiewicza, Instytutami Polskimi w m.in. Kijowie, Mińsku, Londynie, Paryżu, Brukseli, Nowym Jorku, Bukareszcie, Delhi i Moskwie, ambasadami RP, uniwersytetami w Edynburgu, Bejrucie, Phoenix/USA, Warwick University w Anglii, Sangheeta Nataka Academy w Kerali/Indie oraz Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Silence – Cisza w Troi

Teatr Biuro Podróży znany ze swojego legendarnego spektaklu plenerowego „Carmen Funebre”, pokazującego okrucieństwa wojny, po raz kolejny mierzy się z tym tematem. Wykorzystując środki teatru plenerowego: symboliczną scenografię, ogień, szczudła oraz lalki – postaci dzieci i przejmującą muzykę, opowiada o ludziach, którzy znaleźli się w zawierusze wojennej i którym pozostały już tylko marzenia o ucieczce.

W kontekście zatrważającej rzezi i czystek dokonujących się na Bliskim Wschodzie, których rezultatem jest masowy exodus ludności w bezpieczniejsze miejsca, Teatr Biuro Podróży opowiada o losach uchodźców. Po spektaklu Carmen Funebre, dla którego inspiracją była wojna w Jugosławii, wydawało się, że we współczesnym świecie nic gorszego już stać się nie może. Jednakże rzeczywistość przerosła wyobraźnię. Jesteśmy świadkami zjawiska o niespotykanej skali, które wywołuje niepokój i lęk w całej Europie. Czy mamy się czego obawiać?

Teatr Biuro Podróży przygląda się sytuacji z punktu widzenia mieszkańca oblężonego miasta, na które spadły bomby, człowieka, któremu jeszcze kilka lat temu nie przyszłoby do głowy, że stanie się uchodźcą. Bohaterami spektaklu są dzieci – niewinni świadkowie śmierci bliskich, ofiary tułaczki, głodu i przemocy. Dla tych dzieci i ich przyszłego spokoju, spróbujmy choć na chwilę postawić się w roli uchodźcy.